Patogeneza choroby

Autyzm to zaburzenie neurorozwojowe, ze względu na mnogość współistniejących jednocześnie objawów. Zaliczany jest do grupy schorzeń określanych jako ASD (spectrum zaburzeń autystycznych). U chorych występują zaburzenia w codziennym funkcjonowaniu nazywane "triadą autystyczną". Pojęcie to obejmuje zaburzenia rozwoju społecznego, nieprawidłowości w zakresie komunikacji, zarówno werbalnej, jak i niewerbalnej, zaburzenia behawioralne.

Obecnie uważa się, że patogeneza choroby ma podłoże wieloczynnikowe, a w jej powstanie zaangażowane są zarówno czynniki genetyczne jak i środowiskowe. Bez wątpienia bardzo ważny jest czynnik genetyczny, jednak skłonność genetyczna musi ujawnić się pod wpływem procesu lub procesów.
 Do czynników środowiskowych możemy zaliczyć: toksyny (zatrucie metalami ciężkimi np. rtęć, ołów), infekcje (wirusy), czynniki ciążowo-porodowe oraz zaburzenia flory bakteryjnej jelita.

U licznej grupy osób ze zdiagnozowanym ASD można zaobserwować dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Na przykład: wymioty, ulewanie, ruminacja (zwracanie nadtrawionego pokarmu i ponowne jego połykanie), wzdęcia, bóle brzucha, parcie, nudności, biegunki, zaparcia, brak łaknienia bądź jego nadmiar, stolce krwawe, smoliste. Szczególnie u małych pacjentów, ze względu na ograniczony kontakt i interakcję z otoczeniem, dolegliwości te bardzo często nie są sygnalizowane wprost, ale poprzez nadpobudliwość ruchową, zachowania typu maniakalnego, agresję, samookaleczenie się. Do tego najczęściej występujące formy regresji obejmują: nieswoiste wysypki, zmiany w wypróżnianiu się.

Czynnikiem wywołującym patologię ze strony układu pokarmowego jest zaburzenie mikrobioty jelita, która bierze udział m.in. w trawieniu składników pokarmowych, produkcji witamin z grupy B i K, wytwarzaniu krótko łańcuchowych kwasów tłuszczowych. Zapewnia też prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego, a także ma wpływ na dojrzewanie erytrocytów, które stanowią podstawowy element struktury bariery jelitowej. Barierę jelitową budują także limfocyty, kępki Peyera, wydzielnicza immunoglobulina A, komórki M oraz APC. Prawidłowo funkcjonująca ściana jelita cechuje się odpowiednią przepuszczalnością. Oznacza to, że z jelita do organizmu wchłaniają się jedynie dobrze strawione składniki pokarmowe, witaminy czy elektrolity. W momencie kiedy bariera jelitowa nie funkcjonuje tak jak powinna do układu krwionośnego zaczynają przenikać cząstki pokarmowe, toksyny, bakterie oraz drobnoustroje, które mogą upośledzać rozwój komórek mózgowych. Zwiększoną przesiąkliwość bariery jelita cienkiego obserwuje się aż u 43-76% dzieci z zaburzeniami ASD. 

Jakie badania wykonać?

Najlepszą rzeczą jest zbadanie wszystkiego - jelita, systemu odpornościowego, systemu metabolicznego oraz toksyn. Więcej o badaniach tu.

Leczenie?

Proces leczenia to leczenie jelita poprzez usunięcie z diety produktów wywołujących zapalenie. Następnie powinniśmy leczyć wszelkie infekcje w jelicie. Od razu można zacząć zastrzyki metylkobalaminy, aby rozpocząć naprawianie zaburzeń metabolicznych jednocześnie z zastąpieniem substancji odżywczych i leczeniem jelita. Gdy dzieci są w dobrym stanie można rozpocząć usuwanie metali ciężkich z organizmu (chelatacja/detoksyfikacja). Na końcu zaleca się leczenie wirusów.

Podsumowując: 

1. Leczenie jelita
2. Zastąpienie brakujących składników odżywczych
3. "Naprawianie" metabolizmu
4. Usunięcie metali ciężkich
5. Leczenie wirusów 

Bibliografia: fragment z wywiadu z dr. Jaquelyn Mc Candless "Medyczna ewaluacja(terapia zaburzeń autyzmu)", fragment z artykułu dr n.biol. Patrycji Szachty oraz specjalisty ds. żywienia Łukasza Sieńczewskiego.